“Schrik niet, ik bén er nog!”
Met deze woorden kondigde apotheker Herman Meijer in mei 1945 per telefoon vanuit Rotterdam zijn terugkeer uit de oorlog aan. Niemand in Zwijndrecht had hem nog terugverwacht. Zijn huis werd bewoond door een ander, zijn apotheek was in vreemde handen.
Herman Meijer behoort tot de vijf procent overlevenden van de deportaties naar de vernietegingskampen. Zijn vrouw en zoontje waren vermoord in Auschwitz. Zo ook zijn moeder, zijn zus, ooms, tantes, neven, nichten en tientallen andere familieleden…
Na de bevrijding moest Herman helemaal opnieuw beginnen: in feite een ’tweede leven.’ Herman hervatte zijn werk als apotheker in Zwijndrecht. Hij hertrouwde in 1946 en kreeg nog drie kinderen.